-
1 robocz|y
adj. 1. (związany z pracą) [ubranie, dzień] working; [brygada] work attr.- ubrany był po roboczemu he was dressed in work clothes- zwierzę robocze a draught animal, a work animal, a beast of burden- siła robocza the workforce2. (mający charakter wstępny) [faza, konferencja, tytuł] workingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > robocz|y
-
2 Arbeitstier
Arbeitstier n zwierzę robocze; fam. fig pracuś m
См. также в других словарях:
roboczy — 1. «przeznaczony do pracy, na pracę; wykonujący pracę, pomagający w pracy, ułatwiający pracę; należny za pracę» Brygada robocza. Karta robocza. Ubranie robocze. Zwierzę robocze. ∆ Dniówka robocza «liczba godzin przepracowanych przez jednego… … Słownik języka polskiego
wół — m IV, DB. wołu, C. wołowi, Ms. wole; lm M. woły «kastrowany samiec bydła domowego chowany jako zwierzę robocze lub opasowe» Wół roboczy, opasowy. Orać wołami. Zaprząc wołu. ∆ zool. Wół piżmowy «Ovibos moschatus, ssak z rodziny pustorożców, o… … Słownik języka polskiego
bydlę — n IV, D. bydlęęcia; lm M. bydlęęta, D. bydlęląt 1. «rogate przeżuwające zwierzę domowe (zwykle o krowie, wole, cielęciu)» Mocne, ogromne, pociągowe, robocze bydlę. Nakarmić, napoić bydlęta. 2. pot. «zwierzę w ogóle» Pies to mądre bydlę. ◊ posp.… … Słownik języka polskiego
